Rijk Zakendoen IV: Ready to take your own path?

Proportion
Categories: Blog

Ik voelde het al een jaar geleden: mijn pad loopt over India… En nu heb ik dit deel van het pad gelopen, wat een verrijking! Na onze 10 daagse trektocht vanuit Delhi door de woestijn tot de Pakistaanse grens, begon mijn trainingsweek in New Delhi. Vanaf toen kon ik niet anders dan alleen nog maar in het NU leven: mijn wekker ging om 7 uur, ik stapte om 7.45 uur in de tuk tuk (‘madam, you like shopping, madam?’) naar het congrescentrum (sorry no shopping) en ’s avonds om 22 uur kwam ik weer met de tuk tuk (‘madam, you like shopping, madam?’) in het hotel (sorry, no shopping), even eten, dag doornemen, nog even voorbereiden voor volgende dag, 1.30 uur licht uit en 7 uur begon het weer.

Elke ochtend als ik de tuin bij de entree van het congrescentrum weer binnenliep, kreeg ik een energiek gevoel dat ik hier mocht zijn in deze rol en dat ik hier hoorde te zijn. Als eerste gaf ik mijn eigen training Rijk Zakendoen. Onwerkelijk hoor, voor het eerst mijn naam, buiten bij de ingang van het congresgebouw, ver weg van huis in het buitenland. En toen ik verder het terrein op liep ontdekten we nog wat: een levensgroot

rijkzakendoen4bord, zeker 5 bij 3 meter, met daarop in koeieletters de naam van míjn training! Twee mannetjes sjouwden het immense bord naar binnen tot voor mijn zaal. Ik had voor 24 deelnemers spullen bij me. Maar mensen stonden in drommen voor de deur, of ze alsjeblieft acherin de zaal erbij mochten zijn. Dus uitpuilende zaal met allemaal geinteresseerden in rijk zaken doen: zaken doen die economisch interessant zijn en tegelijk persoonlijk rijke vervulling geven. Ik geloof dat je dan het rijkst zaken doet, dat je zaken doet in overvloed. Ik opende met een eigen ervaring over Rijk Zakendoen: dat ik vorig jaar had gehoord over dit wereldcongres in India en dat ik echt van binnenuit voelde hoe mooi het zou zijn als ik in India zou kunnen trainen over dit thema. Dat vervolgens mijn training gekozen werd door de organisatie in Amerika (de university). Maar dat bleek nog niet alles. Daarna kreeg ik de aanvraag vanuit de university of ik ook samen met een Russische een tweedaagse wilde geven voor aanstaande trainers. Ik was aangenaam verrast en zei ja graag. Zelfs dat bleek nog niet alles: een paar dagen voor mijn vertrek naar India kreeg ik vanuit university de vraag of ik in India ook nog een training wilde geven over maatschappelijk verantwoord ondernemen samen met een Australische dame en een man uit Kameroen. Totaal verrast heb ik wederom meteen ja gezegd. Deze ervaring is precies wat ik bedoel met Rijk Zakendoen: als je gaat voor zaken doen waarvan je voelt dat die op je pad horen, gaat het vanzelf, dan poppen er zelfs kansen op waarvan je niet het flauwste vermoeden had dat ze bestonden. Trouwens, wat ook geen toeval kan zijn: ik las die ochtend van mijn training de ‘Times of India’ en op de voorpagina stond in complete diagonaal een blauwe advertentie met de tekst: ‘Ready to take your own path?’, exact het thema van mijn training! Na het showen van de krant en het delen van deze ervaring gingen we aan de slag met een wir war van touwen, legoblokken, kaarten én de intuitie. En het leuke was, de hobbels die er opdoken losten zich vanzelf op.

rijkzakendoen4-1Op een gegeven moment gingen mensen elkaar spontaan verdiepende vragen stellen om elkaar inzicht en bewustzijn te geven. Waar ik het meest van genoot: de sfeer was hart-elijk en echt fijn. De dag erna gaf ik de training maatschappelijk verantwoord ondernemen. Zowel de Australische als de Kameroen man (ja inderdaad, getooid in heerlijk bloemetjes gewaad!) als ik hadden content verzameld (veel dank ook aan mijn oud Syntens collega’s). De training was een pilot en, eerlijk is eerlijk, dat was te merken in de training. Maar wat ik de charme van onze training vond, was om zo’n werelds onderwerp, wat niet tussen grenzen is te vangen, aan te snijden vanuit drie (!) verschillende werelddelen waar wijzelf als trainers vandaan komen. Heb je het bijvoorbeeld over het voortrekken van familie en vrienden of over naastenliefde zoals in Afrika de gebruiken zijn? Geweldig toch? Daarna stond nog de twee daagse training op mijn programma die ik uiteindelijk niet met de Russische dame gaf vanwege een sterfgeval, maar met een Noor. Met name de eerste dag van deze tweedaagse was een pittige dag, ik zat er echt niet lekker in. Hoe brilliant dat mijn man Bert ’s avonds heel nuchter zei “ok Dees, misschien sta je nu met 1-0 achter, maar morgen kun je toch gewoon weer gelijk maken?”. Nou, dat was gewoon nog niet eerder in me opgekomen! En inderdaad de volgende dag zat ik er veel beter in en heb ik die tweedaagse gelukkig nog goed afgerond.

De laatste dag nog een trainersforum en daarna hup snel in mijn galajurk voor de afsluiter. Oja, laat ik de vele fotoshoots niet vergeten… ‘madam, madam, please picture please pleaeaease madam madam’ … Ik wens iedereen uit mijn hart toe om mee te golven op de rijke energie van ‘Being ready to take your own path’.

Harte groet!

Désirée Murk-Scholten

Gerelateerd bericht

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *